LEVEN IN GELEENDE TIJD

Gedicht bij gelijknamige bronzen sculptuur van MaRf 

'ZIJ VIERT DE TEUGELS MET HAAR TANDEN

de koningin strooit zand over haar borsten
de koning toomt zich uit, het ont-siret hem

de meesteres viert hem, van bij het begin
houdt hij zijn hand boven haar hoofd, drukt

loodzware stempels in, zij zwaait scepters
zonder armen is zij vrij, zij leven, overleven

in geleende tijd, zij lezen in gedempte stem
haar mond schreeuwt het uit, dit weergalmt

uit spuigaten, zij hangt zich op in een cocon
de koning toont zich van zijn schoonste kant


Geert Viaene